عشق بايد شادی آور باشد نه رنج آور.

اين از ويژگی های عشق است كه هيچ گاه ثابت نمی ماند؛ عشق، بدون وقفه رشد می كند، در صورتی كه كاهش نيابد.

باور داشتن، از بنيانی ‌ترين ويژگي های عشق است.

عشق راستين، گرفتنی نيست، به دست آوردی است.

همه به خاطر عشق زاده شده ايم؛ عشق، پايه و اساس هستی و تنها پايان آن است.

عشق، خوب رفتار است و نيك كردار.

هر كس كه استادش عشق باشد در همه جهان مشهور می گردد، اما آنكه با عشق بيگانه بماند در تاريكی و گمنامی می افتد.

عشق آشكار از عشق ورزي پنهان، شريفتر و زيباتر است.

حافظ هنوز اصرار دارد ، خبر خوشی در راه است!

تو کجای دنیای منی که هر چه می آیی نمی رسی . . . ؟

زمانی كه فكر مي كنی توی آسمون يك ستاره هم نداری، يكي يه گوشه ی دنيا هست كه برای ديدنت لحظه شماری مي كنه.

عشق يعنی فراخواندن موهبت های جاودان زندگی .

راه درست زندگي، دل به دريا زدن است؛ هميشه در حال اكتشاف بودن، هميشه به ستاره ها رسيدن.

به گوش و دل خود بخوانيد كه هميشه از شادی ديگران شاد می شويد.

همه به خاطر عشق زاده شده ايم؛ عشق، پايه و اساس هستي و تنها پايان آن است.

وقتي "قدرت عشق" بر "عشق به قدرت" چيره شود، دنيا طعم صلح را مي چشد.

هر كس كه استادش عشق باشد در همه جهان مشهور مي گردد، اما آنكه با عشق بيگانه بماند در تاريكی و گمنامی می افتد.

در روي زمين سعادتي بالاتر از يك عشق پاك و بادوام متصور نيست.

نعمتي پرارزش تر از اين براي يك جوان وجود ندارد كه مورد محبت فردي شريف قرار گيرد و براي يك مرد نيز نعمتي بالاتر از عشق به معشوق وجود ندارد.

عشق چنان از احترام سرشار است كه آزادي را هديه مي كند. اگر عشق، آزادي به همراه نياورد، عشق نيست، چيز ديگري است.

اگر ما ديگران را در سختيها و گرفتاريها دلداری دهيم، خود نيز آرام مي شويم.

عشق، دروازه ي دنيايي كاملاً متفاوت را به روي تو مي گشايد. بدون عشق در دنياي محدود عقل محصور خواهي ماند.

مردي كه ادعا مي كند، ديگر اعتقادي به عشق ندارد؛ كسي است كه ديگر عشق به او اعتمادي ندارد.

اين لطف عشق است كه كار عاشق را پسنديده مي نماياند.

در پاره اي از موارد، عشق با احساسي كاملاً متفاوت در هم مي آميزد؛ يعني رفاقت حقيقي.

گنج عشق، گدايان را توانگر مي كند.

عشق عبارت است از وجود يك روح در دو كالبد؛ عاملي است كه دو تن را مبدل به فرشته واحدي مي كند.

عشق آشكار از عشق ورزی پنهان، شريفتر و زيباتر است.

به راستي همان عشق به تنهايي كافي است كه موجب اتحاد و توانايي افراد جامعه باشد.